مشاهیر آستانه اشرفیه

جهاز بري ( حمل جهيزيه ):

بعد از چند روز پدر داماد و چند نفر از معتمدين به خانه عروس دعوت مي شوند و ضمن صرف چاي و شيريني جهيزيه عروس را يكي يكي در مجلس حاضر كرده و ضمن تعيين بهاء آن در ورقه اي به نام جهاز نامه ثبت مي كنند. پس از آن زنان فاميل جهت ملاحظه جهاز به تماشا و پايكوبي مي نشينند. و سر انجام تمام آن وسايل را به خانه داماد مي فرستند. در اين مراسم عروس موظف است كه به نزديكان داماد شيريني، عطر، آيينه، پارچه و پيراهن و جوراب و جانماز اهداء مي نمايد. در اين موقع عروس رسما از پدر و مادر خود خداحافظي كرده و خانه شوهر مي رود.

شاباش ( رونما ):
از جمله رسوم این منطقه در عروسیها این است که بیشتر مدعوین به عروس و داماد پول نقد یا جنس هدیه می دهند و نام هدیه کننده به آوازه بلند در مجلس اعلام می شود و شخصی هم مامور ثبت نام و نشان و نوع و میزان هدیه می شود تا مدرکی برای انجام عمل متقابل در موقع مشابه بوده باشد و این تشریفات را شاباش یا رونمای عروسی گویند.

گله گله چهارشنبه ( چهار شنبه سوری):

در شب چهارشنبه آخر سال که به گله گله چهار شنبه معروف است، بعنوان پایان یافتن مشقات آن سال و فرا رسیدن عید نوروز، خار، بوته، گون لیق، کلوش ( ساقه خشک برنج) و هر چیز قابل اشتغال را در فواصل معینی خرمن کرده و به مجرد غروب آفتاب آتش می زنند. زن و مرد، پیر و جوان از روی آتش می پرند و می گویند:

گله گله چهارشنبه بحق پنجشنبه

زردی بشه سرخی سایه نکبت بشه دولت بایه

یعنی: ای شعله آتش چهارشنبه، بحق پنجشنبه، زردی و ضعف و بیماری رخت بربندد و نوبت سرخی و نشاط و خرمی فرا رسد. دوره نکبت و ناکامی و بیچارگی بسر آید و دولت و اقبال روی نماید.

این مراسم یکی از سنن باستانی است که بنام « چهارشنبه سوری» معروف است و ظاهرا یادگاری است از دوران احترام به آتش که از، عهد زرتشت و یا پیشتر به جای مانده است.

دندان فشان ( گاز فروشان )
برای طفلی که دندانش تازه در آمده باشد، جشنی ترتیب می دهند و اقوام و فامیل را دعوت می کنند و در مقابل طفل سفره ای پهن می کنند و باقلا و نخود و گندم و عدس پخته و نقل و سیرینی های مختلف و اشیا متنوع مانند؛ قلم، کاغذ، آیینه و قرآن گذاشته می شود و هر کدام را که طفل زودتر در آورد پیشگویی می کنند که در آینده همان کاره می شود. مثلاً قیچی، داس، اره، قلم و کاغذ، قرآن و آئینه هر یک نماد و نشانی از مشاغل خیاطی، کشاورزی، کارمندی، روحانیت و سلمانی هستند.

چادر واويني ( برش چادر ):
مدتي پس از مراسم اسباب واچيني و قبل از عقد، مادر داماد همراه با عمه داماد و چند نفر همسايه و يك نفر خياط به خانه عروس مي روند و چادر عقد عروس را برش داده و با نخ كوك مي زنند. اين مراسم براي اعلام نزديكي جشن عقد و اجازه به عروس كه لباس هايش را براي مراسم عقد آماده كند.

صورت فاگيري ( جشن نامزدي ):
پس از خواستگاري روزي تعيين مي شود و فاميل طرفين درخانه عروس جمع شده، طلا و جواهر و ساير وسايلي كه داماد بايد بخرد مشخص مي شود و در كاغذي به نام ( صورت نامه ) ثبت شده و به اعضاي معتقدان و حضار مي رسد. پس از اتمام كار، مردها مي روند و تا ساعتي مجلس زنانه است و خانم ها به شادي مشغول مي شوند.

کشتی:

یکی از مراسم سنتی آن، کشتی گیله مردی است که پس از فراغت از کارهای شاق زراعت و فلاحت انجام می شود. مراسم کشتی با نواختن طبل و سرنا آغاز می شود و پهلوانان هر محله دسته دسته آماده ی نبرد می گردند و یک نفر به میدان می آید و با قدم های محکم هماورد می طلبد، و پهلوان دیگری از جایش بلند می شود و با به هم زدن دو کف دست آمادگی اش را اعلام می دارد و هردولحظاتی در میدان ضمن انجام حرکات و ژست های ویژه آماده نبرد می شود و آن وقت با ضربات مشت و لگد مبارزه آغاز می شود. کشتی مزبور ترکیبی از کشتی آزاد و کج و جودو و کاراته می باشد و هر کسی که به زمین افتاد و یا حتی زانو یا دستش با زمین تماس پیدا کند بازنده است